Halverwege de kerstvakantie in huize Silly. 

Een vakantie waar we allemaal heel hard aan toe zijn.
Een vakantie die begint met de ontdekking dat de oudste geen klok kan kijken en haar vakantie inluidt met verplicht thuis blijven.
Met diezelfde oudste die aankomt met smoesjes, niet beseffend dat haar eigen vader deze smoesjes vroeger heeft uitgevonden… (behalve dan die van “mijn telefoon was uitgevallen”, gezien we in prehistorie nog geen mobieltjes hadden)
Een vakantie waarin we de eerste dagen nog door rennen zoals we dat al maanden doen, maar nu tegen elkaar aanbotsen en verbaasd vragen “hé, jij ook hier?” en elkaar nog net geen hand geven om ons voor te stellen…
Waarin de jongste, in haar overprikkeling, haar glazen bol weer uit de kast heeft gehaald en alles van te voren zo negatief mogelijk weet te voorspellen…
Waarin de man des huizes moet acclimatiseren en het even duurt voordat hij beseft dat hij niet op de bouw is, maar thuis bij zijn gezin en hier zijn toon en volume weer even op aan moet passen.
En waarin ik de eerste dagen afwissel met het willen redderen van alles om vervolgens apathisch voor me uit staren in een poging te landen van de drukke periode die geweest is…

Waarin we verplicht op de grond rondom de kerstboom zitten op kerstavond, omdat de jongste dit zo graag wil en we luisteren naar haar eigen geschreven kerstverhaal…
Waarin we gedichten voordragen, geschreven door en voor elkaar en ik weet dat ik toch iets goed heb gedaan als ik het gedicht krijg wat de oudste voor me heeft gemaakt…
Een vakantie waarin we sporten tot we er bij neer vallen, we hebben tenslotte wat in te halen en waar we langzaam weer het besef krijgen wie we zijn en wat we willen…
Waarin ik bijna in mijn broek plas, of nee; waarin ik gewoon écht in mijn broek plas bij het doen van een spelletje (die met die mondklem) en we erachter komen dat de jongste haar vader het meest bewondert om zijn scheten…

Een vakantie waarin ik elke dag een raadsel geef die de rest vol overgave probeert op te lossen en ik geniet van al die creatieve breinen om me heen…
Waarin we de mooie momenten pot openen, we ontzettend moeten lachen en weer even stil staan bij alle mooie herinneringen die we hebben gemaakt…
Waarin we oudejaarsavond heerlijk doorbrengen in pyjama, gewoon omdat het kan.
Een vakantie waar de rust in ons leven, in ons lijf, in ons hoofd weer terugkeert…
Een vakantie waar we elkaar weer vinden en tot het besef komen wat wij willen in het nieuwe jaar… Wij zijn er klaar voor!