Trust the proces…

Het was even stil rondom Silly Coaching..
Ik vierde mijn vijfjarig jubileum en naast alle geweldige herinneringen aan de afgelopen vijf jaar, popte toch ook de gedachte op; “Hoe nu verder?” Wil ik doorgaan zoals het was? Wil ik aanbieden wat ik al die tijd heb aangeboden? Haal ik hier nog steeds genoeg plezier en voldoening uit? Ik schrok een beetje van mezelf toen ik moest toegeven dat ik op die laatste vraag niet volmondig ‘ja’ kon antwoorden…
En dus gunde ik mezelf tijd… Tijd om te laten bezinken, om na te denken over waar ik blij van werd.
Mijn vakantie begon vrij snel daarna en hoewel ik deze weken eigenlijk had willen gebruiken om concrete plannen op papier te zetten, deed ik gewoon helemaal niks…
Ik mocht van mezelf de ruimte nemen alles even te laten zijn… Ik hoefde geen beslissingen te nemen, ik hoefde geen dingen op papier te zetten, ik hoefde alleen maar te gaan voelen waar ik blij van zou worden… Of ook dat niet, ik hoefde namelijk echt helemaal niks van mezelf, dus ook niet ‘gaan zitten voelen’ in opdracht. Geen druk, geen verwachtingen, alleen het vertrouwen dat de ‘pling’ vanzelf wel weer zou komen.
Hoe lekker was dat! Ik kwam tot rust, mijn hoofd kwam tot rust, mijn lijf kwam tot rust. En hoewel ik daar anders juist heel onrustig van zou worden 😉, was het nu oké en durfde ik erop te vertrouwen dat alles was zoals het moest zijn.
Geen gejaagde gedachten over hoe het dan weer moest in de toekomst, maar een beetje dagdromen en voelen waarvan dat vlammetje weer zou gaan branden…
De paniekerige gedachten die uiteraard ook opkwamen (het was helaas geen wonder wat er gebeurde 😊) liet ik komen, alleen kon ik ze nu ook weer laten gaan.

De deadline die ik voor mezelf had gesteld voor het concreet maken van mijn plannen is al voorbij en ik heb er niet eens stress van. Want in al die ruimte die is ontstaan, is er nu ook plek om alles langzaam te laten vormen in mijn hoofd. Zonder druk, zonder deadline, maar wetende dat het er vandaag of morgen ineens uitkomt. Zoals het moet zijn…
Ik wacht rustig ( met hier en daar een paniek aanvalletje tussendoor) af. Wachten jullie met me mee?