Bedenk en geniet…

Woensdagmiddag; Je zoon gaat buiten spelen met vriendjes. Je hebt gevraagd of hij in de buurt wil blijven. Na ruim drie kwartier is hij nog steeds buiten en er ontstaat een kleine kriebel in je buik. “Zal alles nog wel goed gaan?”
Als je hem na een uur nog niet hebt gezien of gehoord, besluit je toch even een rondje te doen om te kijken of alles goed gaat.
Je fietst naar het stukje bos bij jullie in de buurt, waarvan je weet dat ze daar vaak spelen. Je ziet hem in de eerste instantie niet en de kriebel in je buik wordt groter en groter. “Jeetje, waar is hij toch?” schiet het door je heen. “Moet ik hem dan toch een mobieltje mee gaan geven, of is dat overdreven voor een tienjarige?”
Net op het moment dat je de paniek echt voelt opkomen, ontdek je hem met zijn vriendjes bij een grote boom. Je fietst er met volle vaart naar toe en wil uitvaren tegen je zoon…

Bedenk dan kinderen het heerlijk vinden om urenlang te spelen zonder dat wij weten waar ze zijn, met wie ze zijn en wat ze doen.
Dat je je kind dit zou moeten gunnen, zodat hij zelf van alles kan ontdekken. Dingen kan doen zonder dat er iemand in de buurt is die hem corrigeert of iemand die zegt wat hij fout doet of die dingen afkeurt.
Bedenk dat je kind zichzelf en zijn vriendjes hierdoor leert kennen, dat hij hierdoor zelfstandigheid ontwikkelt en verantwoordelijkheidsgevoel.
Dat jouw kind hierdoor de vrijheid krijgt om grenzen te ontdekken, om fouten te maken en om hier van te leren.
En als jouw kind te jong is om urenlang op straat te zwerven, gun hem of haar dan die tijd alleen op zijn of haar kamer of heerlijk in de tuin zonder jouw toezicht.
Dus trap op de rem en draai je fiets heel snel om. Laat die behoefte aan controle los en gooi het idee van een mobieltje heel snel overboord. Ga stiekem om een hoekje kijken als je jezelf echt niet tegen kan houden. Kijk hoe heerlijk ze aan het spelen zijn, hoe ze dingen verzinnen, bouwen, maken. Hoe ze oplossingen verzinnen, hoe ze leren samen werken, hoeveel plezier ze uitstralen… En geniet!
( Ook van de extra tijd die jij hierdoor helemaal voor jezelf krijgt.)

Een lange zware dag; je rent van hot naar her, boodschappen doen, kinderen naar school, huishouden, er komt geen einde aan.
Op het moment dat jij alles een beetje op orde denkt te hebben komt je dochtertje thuis van het buiten spelen; Van top tot teen onder de modder. Vieze schoenen, vieze broek met zelfs een gat in de knie, natte jas en bladeren in de haren.
De moed zakt je in de schoenen, je ziet alleen het extra werk wat dit weer met zich mee brengt, alle extra was, de kapotte broek die gemaakt moet worden en de haren die gewassen moeten worden.
Je voelt jezelf boos worden en wil uitvallen tegen je dochter…

Bedenk dan hoe goed het is voor kinderen om buiten te spelen. Om actief bezig te zijn in de natuur, om heerlijk vies te kunnen worden en om daardoor goed in het lijfje te zitten en minder in het hoofdje. Hoeveel plezier ze daar uithalen en hoeveel vrolijker ze er van worden.
Kijk eens voorbij de vieze kleren, voorbij de modderschoenen en voorbij het extra werk. Kijk in plaats daarvan eens naar de lichtjes in de ogen van je kind, naar het plezier wat het heeft gehad en naar het geluk wat je kind eruit heeft gehaald.
En als je durft, als je echt durft…. Ga dan eens mee naar buiten en loop op blote voeten door de modder of stamp eens samen in de plassen en geniet!