Woensdagmiddag; Je zoontje heeft een speelafspraak, maar deze gaat op het laatste moment niet door. Hij gaat mokkend mee naar huis en na het boterhammetje gaat hij alleen op zijn kamer spelen. Al snel komt hij naar beneden met de mededeling “Mama, ik verveel me!”
Je schiet in een lichtelijke paniek, want nu moet je van alles gaan verzinnen om hem bezig te houden; Ga je knutselen met hem, ga je samen naar buiten, ga je een spelletje doen?
En je moet zelf nog zoveel….

Bedenk dan dat het helemaal niet erg is als kinderen zich vervelen. Dat een kind zich best eens mág vervelen. Dat dit een kind de rust geeft om indrukken van alledag te verwerken.
Dat er in het hoofdje van jouw kind, tijdens het vervelen, ruimte ontstaat. En in die ruimte die ontstaat kan jouw kindje nieuwe dingen bedenken, kan hij of zij gaan fantaseren, leuke dingen bedenken.
Bedenk dan dat jouw kind van leuke nieuwe dingen blij wordt.
Dus trek niet gelijk een sprintje naar de knutseldoos of de spelletjeskast, maar laat jouw kind zich eens even lekker vervelen. Geef je kind de kans om ruimte te maken in dat hoofdje en om die fantasie aan het werk te zetten. En geniet van alle mooie en nieuwe dingen die hieruit voortvloeien.

Je hebt gewerkt en haalt snel je kinderen bij de opvang op. Naar huis, eten koken, opruimen, was ophangen, je hebt het nog zo druk.
In je hoofd zit een waslijst van alle dingen die je nog moet doen, maar daar staat je dochtertje naast je met de vraag; “Mama, wil je even met me spelen?”
Je wil al antwoorden dat je daar echt geen tijd voor hebt, dat je nog zoveel moet doen…

Bedenk dan dat jouw kindje speciaal naar jóu toe komt en jóu heeft uitgekozen om mee te willen spelen. Dat je kind deze onverdeelde aandacht regelmatig even nodig heeft. Dat je kind, als tegenhanger van het zich mogen vervelen, recht heeft op regelmatig kwalitatieve tijd met jou alleen.
Dat je kind hier gelukkig van wordt, dat het hierdoor bevestigt wordt en erkent. En dat jij bovendien even in het hier en nu wordt gezet, waardoor het een win-win situatie wordt.
Dus zet het vuur onder de aardappelen even laag, laat die was nog maar even liggen en ga zomaar een kwartiertje zitten met je kind. Een kwartiertje waarin jouw kind mag bepalen wat jullie gaan doen binnen de gegeven tijd en waarin jij alleen maar even aandacht hebt voor het mooiste in je leven…..
Waar jij, als het goed is, voor honderd procent voor hebt gekozen en die groot zal zijn voor je het weet.
Kijk hoe je kind opbloeit van deze aandacht, voel hoe je zelf een stuk rustiger wordt…en geniet!