Ode aan de eye roll die het leven van de puber zoveel makkelijker maakt. Ode aan de eye roll, die er voor zorgt dat het in 1 klap duidelijk is hoe de puber ergens over denkt.
Ode aan de eye roll die woorden overbodig maakt.
Ode aan de eye roll, die in een fractie van een seconde frustraties van de puber openbaar maakt.
De eye roll; een biologisch voorgeprogrammeerde beweging van de ogen die tot leven wordt gewekt ergens in de puberjaren.
Samen met het diepe zuchten, de boze blikken, de eeuwig in-de-hand-geplakte-telefoon en het gemopper op de hele wereld, maar vooral op school en op de ouders.
Maar gelukkig ook tegelijkertijd geopenbaard met (voor dat moment) ontembare vrolijkheid, het ‘schijt-aan-de-wereld-syndroom’ en de onbeheersbare schaterlach…
(die op de meest ongemakkelijke momenten de kop op steekt)
De eye roll; Dé manier voor de puber die het moeilijk vindt zijn of haar gevoelens te uiten, om duidelijk te maken aan iedereen die het maar kan zien, hoe hij of zij over bepaalde zaken denkt.
Aan vriendinnen, leraren, jongens, ouders… het maakt de eye roll niet uit. Zodra deze eye roll de signalen van het puberbrein binnen krijgt dat er iets gezegd of gedaan wordt, wat volgens het puberbrein zó niét kan, dan wordt automatisch de eye roll geactiveerd.
Dé manier die moedertje natuur heeft ingebouwd om onnodige discussies te voorkomen, maar waarbij alles gewoon in één keer heel duidelijk is.
Aan alle ouders van de “eye rolling” puber;
Ga niét, ik zeg NIET in discussie met de eye roll! Deze is niet uit te bannen en hoe harder je roept “DO NOT EYE ROLL ME”, hoe sneller diezelfde eye roll de volgende keer geactiveerd wordt.
Deze valt echt onder de categorie “wat je aandacht geeft groeit” en de eye roll zal alleen maar sneller en groter rollend tevoorschijn komen.
Negeren die hap! Op den duur, op de weg naar de volwassenheid zal die eye roll vanzelf weer stilletjes verdwijnen.
Of gebruik het om een gesprek aan te gaan over het onderwerp waar de eye roll een reactie op was. (Als er vervolgens weer een eye roll als antwoord komt, is het verstandig het verder even te laten rusten)
Maak wel duidelijk dat een eye roll niet getuigt van respect en dus niet in iedere situatie zo handig is, maar houdt in gedachten dat dit een onbeheersbare reflex is van jouw o zo gefrustreerde puber.

Aan alle eye rolling pubers; Bedenk dat het voor je ouders niet altijd leuk is om een eye roll als reactie te krijgen.
Geef die frustraties woorden; zeg wat er dwars zit, alleen zo kom je in gesprek met die soms super irritante ouders, die jou maar niet willen begrijpen. De eye roll werkt vaak alleen maar averechts, wat resulteert in ouders die alleen maar tegen je gaan schreeuwen over brutaliteit, respect en een “dat-doe-je-maar-tegen-je-vriendinnen-maar-niet-tegen-mij-preek”.
En oké, toegegeven… Soms zijn ouders zó irritant, weinig begripvol en zó niét grappig, dat een eye roll het enige is wat je als reactie kán geven…