Je staat bij school te wachten op je dochter van 8. Als ze naar buiten komt, zie je aan het donderwolkje boven haar hoofd dat er iets niet lekker zit.

Je vangt haar op en vraagt hoe het gaat en hoe het was op school. “Stom!” krijg je als antwoord en je ziet hoe de tranen in haar ogen springen… Je hart breekt een beetje en je voelt een enorme drang om haar te beschermen tegen al het verdriet in de hele wereld.
Uiteindelijk krijg je er uit dat ze niet is uitgenodigd voor het feestje van een klasgenootje waarbij ze naar de nieuwe speelhal gaan… Wat een teleurstelling…
Omdat je het zo moeilijk vind haar verdrietig te zien, ga je wanhopig op zoek naar iets om haar op te vrolijken. Zal je haar zelf meenemen naar die speelhal? Diezelfde middag nog? Onder het mom “we bouwen ons eigen feestje wel?”

Bedenk dan goed of dit een juiste oplossing is…
Bedenk dat teleurstellingen erbij horen in het leven en dat het helemaal niet erg is als ze hiermee worden geconfronteerd op jonge leeftijd.
Bedenk dat ze dan juist leren om hiermee om te gaan, dat sommige dingen nou eenmaal niet zo leuk zijn.
Dus in plaats dat je “je eigen feestje wel gaat bouwen”, en haar mee neemt naar de speelhal, probeer dit moment te pakken door in gesprek met haar te komen.
Lekker samen thuis, aan de keukentafel met wat lekkers erbij.
Vraag haar naar haar gevoel, praat over wat verdriet en teleurstelling met je kan doen. Vertel dat het helemaal niet erg is om teleurgesteld te zijn en noem voorbeelden wanneer jij teleurgesteld was en wat je toen hebt gedaan.
Probeer haar niet te beschermen voor alles in de grote boze wereld, want op een dag zal ze alleen diezelfde grote boze wereld in moeten en kan ze maar beter weten hoe om te gaan met de minder fijne dingen.
Praat met haar en geniet van het bijzondere moment wat het jullie kan opleveren…

Je kleine meisje wordt al groot en gaat naar de brugklas. Jeetje, wat een stap zo ineens. Op de ouderavond hoor je over het systeem waarin al haar prestaties, huiswerk én straf wordt geregistreerd. Een systeem waar je als ouder in kan en waar je dus elke stap van je kind kan volgen.
Waar zijn die inlog gegevens??!!

Voordat je in gaat loggen, bedenk dan of je dit wilt. Of het nodig is om te controleren welk huiswerk je kind heeft. Of het nodig is om te checken of ze de juiste cijfers wel heeft door gegeven en of je echt moet weten waar, wanneer en hoe ze de klas uit is gestuurd.
Stel jezelf de vraag wat voor mate van vertrouwen dit geeft, als jij als ouder zijnde elke stap die zij zet controleert. Als je haar de kans niet geeft om uit zichzelf dingen aan jou te vertellen en of het echt zo erg is als je niet weet dat ze de klas uit is gestuurd.
Geef haar de ruimte haar eigen fouten te maken, laat haar leren eigen oplossingen te bedenken binnen de veilige muren van deze school. Laat haar ondervinden hoe het is om te vallen en dan zelf weer op te mogen staan. Geef haar het gevoel dat ze het aankan, vergroot hiermee haar verantwoordelijkheidsgevoel.
Blijf in gesprek met haar, vraag naar haar resultaten, naar haar beleving op school en gun haar het vertrouwen de dingen uit zichzelf aan jou te vertellen.
Zie hoe ze steeds zelfstandiger wordt en geniet van het feit dat ze dit op eigen kracht heeft weten te bereiken…